~ Pomimo swego jakże młodego wieku, drobnej postury oraz pozornego lenistwa, Isabelle posiada niesamowicie rozwinięte umiejętności walki wręcz, co wymagało od niej wiele pracy. O dziwo potrafi powalić o wiele silniejszych i większych od siebie przeciwników, a to wszystko dzięki swej unikalnej technice. ~ Posługuje się także dość dobrze bronią palną, która jest główną obroną żandarmerii. Nie idzie jej za to zupełnie z trójwymiarowym manewrem... ~ Jest bardzo inteligentna, co jednak niechętnie okazuje. Nie traci głowy w kryzysowych sytuacjach, a jej intuicja nigdy jej nie zawiodła. ~ Ma niesamowitą orientację w terenie, co przydaje się w akcjach żandarmerii poza ich terenami.
Dodatkowe
~ Nauczyła się dobrze gotować dzięki swej kuzynce, u której zamieszkała. Teraz to stało się jej niecodzienną pasją. ~ Ma dopiero 17 lat, a w zasadzie nie wiadomo, ile do tej pory miała partnerów. Jest typem flirciary, która chętnie i często wykorzystuje swe wdzięki... ~ Skrycie marzyła, i nadal marzy, aby zostać Strażnikiem Królewskim, jednak traktuje to marzenie jako mrzonkę niemożliwą do spełnienia przez jej lenistwo i ciągotkę do łatwego życia.
I won't let that feeling die
I never wanna leave your side
- data urodzenia: 04 maja - wiek: 17 wiosen - miejsce zamieszkania: Obręb muru Sina - grupa: Żandarmeria - zawód: Strażnik miejski - Sina
Wyglad
Isabelle jest młodą, bo zaledwie siedemnastoletnią dziewczyną o bardzo wątłej posturze. Drobna, bardzo niska jak na swój wiek, o filigranowej budowie ciała, odznacza się w tłumie także wiecznie bladą, porcelanową cerą, oraz długością kręconych blond włosów. Ale zacznijmy od początku… Dziewczyna mierzy zaledwie 159 centymetrów, co czyni ją bardzo niską osobą. Jak na tak niewielką posturę przystało, jest także bardzo szczupła, co widać głównie po wątłych ramionach oraz wystających kościach obojczykowych. Waży 48 kilogramów, co stanowi dolną granicę normy dla jej wzrostu. Gdy była dzieckiem, jej rodzina nie była w stanie zapewniać jej dużej ilości pożywienia, co przełożyło się na jej obecne życie. Przyzwyczaiła się do spożywania małych posiłków i nie czuje potrzeby jedzenia więcej, niż zazwyczaj zjada. Stąd też łatwo przychodzi jej trzymanie się swojej wagi. Pomimo swej niewielkiej wagi, ma dość pyzatą buzię, bardzo dziewczęcą, wręcz dziecięcą. Wygląda na zdecydowanie młodszą niż jest w rzeczywistości. Ma duże, błękitne oczy, okalane długimi rzęsami. Nad nimi widać cienkie, acz wyraźnie zarysowane brwi, które nadają jej twarzy łagodnego wyrazu. Są one w kolorze włosów, czyli jasnego blondu. Malutki, zadarty nosek idealnie pasuje do całości jej aparycji. Jest tak samo filigranowy, jak reszta jej ciała. Usta dziewczyny nie są dość wydatne, choć mają w sobie coś pięknego. Włosy Isabelle połyskują w słońcu kolorem jasnego blondu, którego barwa idealnie kontrastuje z błękitnymi oczami dziewczyny. Część pukli jest krótsza i pełni funkcję chaotycznie odgarniętej na bok grzywki. To dodaje jej uroku i nieco figlarnego wyglądu. Reszta włosów jest długa, sięga nieco poniżej połowę jej smukłych pleców i spływa po nich kaskadą. Przy każdym ruchu żandarmki, jej włosy falują na wietrze. Są bowiem z natury miękkie i puszyste, oraz lśniące i gęste. Ich faktura jest prosta, choć końce pukli nieco się podwijają i skręcają. Dodatkowo włosy kręcą jej się pod wpływem wszelkiej wilgoci. Co do ubioru dziewczyny, na służbie zakłada ona strój obowiązujący w Korpusie Żandarmerii, między innymi białą bluzkę z krótkim rękawkiem i lekkim wcięciem na dekolcie, białe, przylegające do ciała spodnie okalane paskami do trójwymiarowego manewru, wysokie, brązowe buty oraz brązową kurtkę z wyszytym na niej jednorożcem – znakiem żandarmów. Na co dzień uwielbia zakładać wszelkie sukienki, zwłaszcza w pastelowych kolorach. Ich długość nigdy nie jest dłuższa niż do kolan, lubi bowiem kusić mężczyzn, będąc świadomą swej atrakcyjności. W jej szafie przeważają raczej obcisłe rzeczy podkreślające dość mocno sylwetkę. Nie brakuje także ozdób w postaci wpinanych we włosy wianków czy kokardek, ręcznie szytych przez nią samą.
Charakter
Wiele osób różnie ocenia charakter Isabelle. Jedni widząc ją uważają, iż jest ładną, acz niekoniecznie rozgarniętą czy mądrą dziewczyną. Inni zaś twierdzą, że ktoś o tak anielskim wyglądzie musi być miły, dobry i empatyczny. W rzeczywistości jednak, charakter Visrin jawi się dość zwyczajnie. Gdy ma dobry dzień, nie omieszka tego okazywać na każdym kroku. Często uśmiechnięta, lekkim krokiem przemierza ulice miasta, w którym żyje, nie zwracając uwagi na świat dookoła. W takim wypadku często okazuje ludziom życzliwość i dobro, pomagając im w najbłahszych nawet sprawach. Jak każdy jednak, miewa także dni, w których odczuwa niesamowitą samotność i smutek. Wtedy posępna i nieprzyjemna, do nikogo się nie odzywa, chyba że zostanie do tego zmuszona. W takich momentach nie jest jednak zbyt przyjemna. Mężczyźni często nie zwracają uwagi na jej wady, gdyż wolą widzieć ją jako niewinnego, pięknego i dobrego anioła. Mimo wszystko, w jej codziennym zachowaniu przeważa radość, zaczepność i skłonność do flirtowania. Pewna siebie i swoich atutów, chętnie je wykorzystuje. Jest odważna, jeśli chodzi o kontakty z płcią przeciwną. Uwielbia przelotne romanse, gdyż boi się do kogoś przywiązać. W piciu alkoholu nie ma sobie równych, za co bardzo lubią ją koledzy z korpusu żandarmerii. Często także droczy się z nimi. Gorzej sprawa ma się z koleżankami z oddziału. Nie ukrywają one bowiem zawiści, jaką często obdarzają Isabelle. Jej niewątpliwe atuty zewnętrzne, oraz kreowanie swego wizerunku przy mężczyznach bardzo je denerwują. Dlatego też Isa poza swą starszą kuzynką nie ma żadnej przyjaciółki. Podsumowując więc – kobieta zmienną jest, a że Isabelle jak najbardziej jest kobietą, ta dewiza doskonale do niej pasuje. Nie da się bowiem jednoznacznie określić jej stałego charakteru.
Biografia
Isabelle urodziła się i wychowała na terenach Muru Maria, jednak w części znajdującej się bliżej granicy z murem Rose. Jej ojciec był żandarmem stacjonującym na tych terenach, matka zaś zajmowała się domem i wychowaniem małej Isabelle. Dziewczynka dorastała w dość dobrej atmosferze, miała wiele przyjaciół mieszkających w okolicy, z którymi całymi dniami potrafiła ganiać po dworze, szukając przygód. Już wtedy zaczęła łamać pierwsze chłopięce serca. Nazywali ją Aniołkiem, gdyż na takiego właśnie wyglądała. W rzeczywistości lubiła wykorzystywać swój niewinny wygląd do różnych występków, takich jak kradzież owoców ze straganu, manipulacja dorosłymi i zrzucanie winy na swych rówieśników, czy wodzenie za nos okolicznych chłopców. Mimo wszystko jednak miała, i nadal ma w sobie pierwiastek dobra, o który wszyscy zawsze ją oskarżali. Kiedy Isabelle miała 12 lat, jej ojciec zginął podczas ataku Tytanów na Mur Marię, gdzie to aktualnie stacjonował. Nie było to jednak dla niej wielkim szokiem czy zaskoczeniem. Mężczyzna był bowiem wieloletnim alkoholikiem, który z agresją i brakiem szacunku odnosił się do jej matki – drobnej i filigranowej blondyneczki, po której to też Isa odziedziczyła wszelkie atuty. Dziewczyna dowiedziała się o tym zaledwie rok przed śmiercią ojca. Do tej pory jej matce udawało się ukrywać jego drugą naturę przed ukochaną córką oraz chronić ją przed jego ciężką ręką. Odkąd jednak cała prawda wyszła na jaw, Isabelle także nie raz na własnej skórze doświadczyła niszczycielskiej mocy uzależnienia ojca. Nie mogły jednak od niego odejść, był bowiem jedynym żywicielem rodziny. Jego śmierć była więc wybawieniem, ale i kolejnym zmartwieniem dla dwóch, samotnych kobiet. Podczas ataku tytanów na mur Marię, udało im się dostać do szalup ratunkowych i zamieszkać w obrębie murów Rose, wraz z innymi uchodźcami. Jak powszechnie wiadomo, po akcji ratunkowej w Rose nastąpiło przeludnienie, na które nikt nie był gotowy. Ludzie zaczęli głodować, byli słabi. Isabelle wraz z matką mieszkała w barakach dla uchodźców i musiała zmagać się z wszechobecną nędzą i śmiercią, która zbierała swe żniwo wśród najsłabszych. Niestety, jej matka okazała się być jedną z nich. Jej wątłe ciało dość szybko znalazło się na skraju wycieńczenia. Niedożywienie, wszechobecny brud, oraz brak odpowiedniej opieki zdrowotnej szybko wykończyło ją na tyle, że pożegnała się z życiem, zostawiając osieroconą córkę na tym łez padole. Po śmierci ojca – tyrana i troskliwej, acz zbyt słabej matki, Isabelle została na świecie sama. Miała zaledwie 14 lat, a już zmuszona była do tułaczki po mieście. Mieszkała gdzie się dało, jadła co znalazła i spiskowała z typami spod ciemnej gwiazdy, niemalże do wszystkiego wykorzystując swój wygląd. Radziła sobie jak mogła, aż wreszcie znalazła rozwiązanie tej trudnej sytuacji. Po roku mieszkania na ulicy, zapisała się do oddziału kadetów, szkolących ludzi takich jak ona do bycia żołnierzem. A że Isabelle od zawsze lubiła lekkie życie po najmniejszej linii oporu, zgłaszając się na szkolenie zapewniła sobie darmowe wyżywienie oraz mieszkanie na następne dwa lata. W trakcie treningów postanowiła, że postara się zdobyć miejsce w najlepszej dziesiątce kadetów, co umożliwi jej zamieszkanie w najbezpieczniejszym z murów – Sinie. Słyszała także, iż ma tam rodzinę, co było dodatkowym argumentem motywującym ją do przykładnych treningów i ćwiczeń. Po ukończeniu szkolenia udało jej się zająć ostatnie miejsce w dziesiątce, co pozwoliło jej spełnić marzenia. Żyjąc dwa lata wśród ludzi w jej wieku, oraz kosztując dyscypliny, ale i życzliwości, dobroci, przyjaźni a nawet miłości, przyzwyczaiła się do takiego względnie normalnego stanu rzeczy i zapragnęła zajść nieco wyżej w hierarchii wojskowej. Stało się to jednak zbyt późno, aby dziewczyna zdołała poprawić poziom swych umiejętności. Dlatego też wylądowała w gronie zwykłych żandarmów. Szybko dostosowała się do panujących tam zasad – dużo gadać, mało robić. Pasowało jej to łatwe życie i zarobek. Dodatkowo, odnalazła w obrębie Siny swą ciotkę, siostrę jej matki, z którą straciły kontakt dawno, dawno temu. Kobieta przyjęła Isabelle do siebie i zajęła się nią jak własną córką, którą zresztą też już miała. W głębi duszy wciąż ma ambicję, aby zostać członkinią Gwardii Królewskiej, jednak wie, że to marzenie jest dla niej raczej nieosiągalne. Na szkoleniu kadetów nie zajęła bowiem na tyle wysokiego miejsca, aby móc dosięgnąć szczytu.
Indeks 
Temat: Isabelle V. 
